Christusbewustzijn bereiken

Lange tijd had ik hem niet gezien, maar toen was hij opeens daar. “Lilian ik heb een grote taak voor de aarde en ik loop ergens tegenaan. Kan je me helpen?” Deze man, die zoveel gelezen heeft en zó veel weet, als je met hem praat hoor je in elke zin zijn wijsheid. Toch heeft hij ook zijn hele aardse en menselijke kant, die hij niet uit de weg gaat. Een intrigerende man waar je uren mee kan filosoferen over het leven, over Griekse mythologie. De dingen die ik in trance ontdek, weet hij met kennis en vaardigheden aan te vullen en met vele Latijnse termen in voor mij begrijpelijke taal om te zetten, zodat mijn hoofd de aardse vertaalslag kan maken. Soms belanden we in discussie, alles mag er zijn. Hij is de eerste om toe te geven dat we onze schaduw onder ogen mogen komen. Iets waar we ook echt op 1 lijn over zitten. “Learn to love the devil.” Moedigt hij iedereen aan, oftewel omarm je donkere kant, pas dan kan hij je niet in bedwang houden en dan ben je vrij. Dat het donker in ons een illusie is, bleek wel toen hij op mijn rode bankje ging liggen. “Ik voel dat ik bijna tot in de vijfde dimensie ben geraakt, maar iets houdt me tegen. De smalle overgang van de vierde dimensie naar de vijfde dimensie is een uitdaging, kan je me daarbij helpen?” Ik voelde een angst, het sloeg hem om de keel. “Kan je eens naar binnen gaan? Waar zit dan die angst?” “Nou die voel ik hier, in mijn buik.” Ik vroeg hem die spanning eens los te maken en het buiten het lichaam op een denkbeeldige tafel te leggen. “Het is een zwarte bloemkool.” En deze bloemkool, kan je eens vragen wanneer deze bij je is gekomen en waarvoor hij staat? Laat uit je onderbewuste maar een beeld opkomen.” En ik voelde zijn hartslag omhoog gaan, zag dat hij even naar adem hapte. “Blijf rustig ademen, ik ben bij je. Kijk naar het beeld als een toeschouwer.” En langzaam vertelde hij dat hij zichzelf zag bij zijn geboorte, met luchttekort, vanwege de navelstreng om zijn nek. “Ik ben bang, om geboren te worden en gelijk weer te moeten gaan.” “Vertel dat baby’tje maar, dat je gekomen bent om het te helpen, dat het goed komt!” Moedigde ik hem aan. “Vertel maar dat jij de volwassen versie van hem bent en hem komt helpen om vredig op aarde te komen.” Samen gaven we het kindje de liefde en de kracht om dit te doorstaan. Het baby’tje konden we beiden zien en voelen, ik zag de tranen in zijn ogen en hield hem rustig vast. “Zeg tegen de baby dat het heel rustig mag worden, in een lichte trance heeft het een lagere hartslag en kan het langer zonder lucht. Laat het zich helemaal overgeven aan het licht!” En op dat moment zag ik helderziend handen van een engel helpen om dit kind ongeschonden op aarde te brengen. “Je hebt een taak om het licht van de Christus op aarde te brengen, om de waarheid naar de mens te laten stromen.” Hij wist dit! Al bij zijn geboorte! Dus ik vroeg hem “ben je bereid deze goddelijke taak op je te nemen en te doen wat nodig is? “Ja” antwoordde hij eenvoudig. En ik zag het diepe besef tot hem doordringen wat deze ja eigenlijk betekende. Hij heeft een roeping om het goddelijke licht te verankeren in zijn lichaam en dit te laten stromen naar de mensheid. Maar ook was er de angst om dit te doen. En deze angst bleek uit een vorig leven te komen. Langzaam sloten we de baby in zijn armen en vroegen het ons te tonen waar de angst voor deze grote taak was gestart. Het was rond 1600, eind 1500! “Een man die probeerde het financiële stelsel eerlijk te maken en de macht eruit te halen, ieder zou even veel mogelijkheden moeten hebben. Deze man was al ver gevorderd, maar werd uiteindelijk onthoofd!” Laten we hem helpen”, zei ik. De man lag met zijn hoofd op het hakblok en we konden voorkomen dat zijn lot werd voltrokken. De opdrachtgever van deze onthoofding was de zittende elite en we hebben hen de pijn, de last en hun verantwoordelijkheid terug gegeven. Hierdoor vergingen deze lieden tot stof en konden we dat stof vergeven. Er kwamen engelen om dit stof terug te laten keren naar de bron. En de man liep weg van het hakblok, hij was op miraculeuze wijze gered. De energie was voelbaar in de ruimte, deze man nu op mijn bank was dezelfde als de man daarnet in dat vorige leven.“ Hij geeft licht! Zijn taak is volbracht. Deze man is al geascendeerd!” Het bleek dus dat de man op mijn bankje al eerder een zelfde missie had, die toen niet helemaal werd volbracht. Maar dat hij daardoor wel zijn meesterschap als ziel op aarde had bereikt, zijn Christusbewustzijn was geactiveerd. En deze man was nu opnieuw in die kracht gestapt. Ontlading, vrede, blijdschap kwamen over zijn gezicht. “Als ik het toen kon, dan kan ik het nu ook!” En zo keerden we terug bij het hier en nu. “Wat is er nu met die bloemkool gebeurd?” “ het is een groene broccoli geworden en die mag ik opeten! Het is nu voeding voor me en geeft me kracht” en zo at hij deze broccoli in de energie op en voelde licht, ruim en groots. Zo werd een donker stuk de kracht voor licht in het nu. Dankjewel grote man, ga je taak volbrengen in je volle licht! Weet dat je beschermd wordt door het goddelijke licht in jou, die voor alles zorgt wat je nodig hebt! De volgende ochtend kreeg ik een bericht. “Vannacht eindelijk goed geslapen. Ik voel dat ik helemaal veranderd ben.”

Je mag trots op jezelf zijn