We leren onze kinderen vreemde dingen. Als kinderen vragen, worden ze overgeslagen. Waarom liegen we eigenlijk tegen onze kinderen? Het universum heeft een prachtige werking, datgene waar je met hart en ziel naar verlangt, dat krijg je ook! Alleen doordat we geleerd hebben dat we niets mogen vragen, kunnen we ook niet goed meer ontvangen. Want als je vraagt en je krijgt het, dan zijn we weer even dat kindje dat wilde vragen. Het verwacht te worden overgeslagen…. Dus als volwassene kun je twee dingen doen: je leeft de overtuiging dat je niets voor jezelf mag vragen, of je vecht tegen jezelf en je vindt dat je alles mag vragen. Is het niet zo dat we de schaarste hiermee zelf hebben gecreëerd?

Het universum maakt het allemaal niet uit, die heeft geen waardeoordeel over wat wel of niet goed is. Want het universum is niet gemaakt in tegenstellingen. De eenvoudige werking van oorzaak en gevolg is hetgeen de werking van het universum bepaalt. Wie goed doet, goed ontmoet. Dat is nog eens een mooie wijsheid. Als je iets met positieve energie doet, dan zul je ook iets positiefs in je leven bereiken.

Alleen zijn mensen een storende factor in het geheel. Daar waar de energie niet vrij kan stromen, daar stagneert de werking van het universum. Wij kunnen als mens niet goed omgaan met onze weelde. We leven in totale vrijheid, maar leven liever in de beperkende omstandigheden van verplichtingen, stress en strijd. We hebben de keuze voor de liefde, maar kiezen liever voor om ons af te schermen en blijven daardoor eenzaam en alleen, terwijl er vele mensen zijn die je omringen. Het universum werkt alleen via de ziel, daar waar alle blokkades verdwenen zijn, dat is het terrein waar het universum je precies geeft wat je wenst. Maar welk mens leeft er in deze tijd nog volledig vanuit de ziel? Noem eens een voorbeeld van iemand op de hele aarde die weet wat het is om te leven vanuit de ziel? Als je al zo iemand kent, zorg dat je elke dag even in zijn of haar omgeving vertoeft, want je zult er wijzer van worden dan van elke andere actie die je op aarde onderneemt.

Het universum is wijs, heel wijs. Wij mensen zijn degenen die eigenwijs zijn. Want wij willen niet leven vanuit de ziel, nee, we kiezen ons eigen pad. Een pad vol van avontuur, een pad vol actie, eigendommen en strijd. Maar zijn we dan gelukkig? Pas wanneer we werkelijk weten wat we hier op aarde komen doen, waarom we hier zijn en hoe we hier gewoon kunnen zijn, dan pas worden we gelukkig, zielsgelukkig.

En het universum? Die wacht wel tot jij de keuze maakt om de weg van je hart te volgen. Geen oordeel, geen spijt. Je zult het ooit begrijpen en dan? Dan is het universum daar om zijn volledige medewerking aan je te verlenen. Dan moet niks meer, maar mag alles er zijn.