Zo begin je een dag met iemand die enorme pijnen heeft. Je gaat op zoek naar de oorzaak van het ontstaan van de pijn. Je voelt wat je mag doen en waar je energie mag geven. Een knuffel is hetgeen ik aan het eind mag ontvangen. "Och meidje, dankjewel, wat bijzonder." Een traan voel ik in mijn ooghoek, maar ik houd het droog.... Zo dichtbij gekomen, zoveel jeugdverhalen kunnen voelen alsof ik erbij was, de strijd eromheen oplossen dat is wat nodig is. Alleen de pijn weghalen heeft geen zin. Je moet naar de kern, naar de basis van de pijn. En daarna kun je pas beginnen aan het helingsproces. Dat is met recht een proces. Het is niet zomaar even wapperen met je handen. Het vraagt concentratie, het vraagt erom de puzzel te leggen en de oplossing te ZIEN.... Dat is wat je de cliënt kunt bieden. En de energie geneest, daar waar de cliënt de muurtjes heeft neergehaald. 

En het volgende consult was met een dame waarvan haar man net 5 weken geleden overleden is. En natuurlijk ga je dan een emotioneel contact aan. Maar hoe mooi is het dan om de vrouw te zien stralen? Om te ervaren dat je haar helpt in het rouwproces door te vertellen hoe goed ze het samen hadden. Dat haar man nog steeds op zijn vaste bedje bij de vijver ligt. "Ja inderdaad, dat was altijd al zijn favoriete plek..." Poeh, weer die traan. Dit keer pak ik er dan toch maar even een kleine tissue bij. 

Maar de dag is nog lang niet ten einde, zo kom je met een jonge vrouw die aanloopt tegen confrontaties in het werk gelijk in de diepte. Altijd het gevoel gehad er alleen voor te staan. Maar dat hoeft niet meer, laat anderen je helpen en steunen. Dat is wat jouw collega's ook willen. Ontvangen.... het is soms de moeilijkste les die we te leren hebben. En samen kom je er dan doorheen. Een heldere blik in de ogen van de cliënt vertelt me dat er een inzicht is gekomen, dat de pijn en frustratie hebben plaatsgemaakt voor begrip. Die avond ontvang ik een bericht: "dankjewel lieve Lilian, voor de healing, precies wat ik nodig had. Ben helemaal blij." Geloof me, "ik ook! Ik OOK." 

En als je dan nog meer blije gezichten ziet vertrekken die dag, dan voel je wel.... dat er een pareltje van een dag voorbij is gegaan. Voor mij mag elke dag zo'n prachtig verhaal bieden, ik krijg hier nooit genoeg van! 

Soms ben ik er helemaal vol van. Gewoon dat wat je doet en wie je mag ontmoeten, het blijft een vak waar je echt zelf zo blij van wordt. Je komt als medium op een dag zoveel uiteenlopende uitdagingen tegen, dat je jezelf overgeeft aan de energie en dan ontstaan er de mooiste contacten. En dan kom je thuis en barst je werkelijk van de energie. "vroeger was ik toch moe na een dag werken?" Denk ik dan met een tevreden gevoel.... "Dat is dus niet meer zo, dat is duidelijk." Mijn glimlach is groot.