Eigenlijk kom ik gewoon tijd tekort
- door Lilian Gijsbers
Leuke dingen doen, dat is waar het om draait. Dat wat jou energie geeft, dat is waaraan je de meeste tijd zou willen besteden. Maar vaak genoeg hoor ik de woorden: “Ik kom tijd tekort”. Tijd dus om aan dit onderwerp eens wat aandacht te besteden.
Soms zijn er van die dagen dat je denkt: “wat heb ik nou eigenlijk gedaan vandaag? Ik had dit willen doen en dat af willen hebben, maar het kwam er niet van.” Met een jaloerse blik kun je dan naar mensen kijken, die het allemaal veel gemakkelijker lijken te hebben. Ze zitten op een terrasje, ze gaan lekker een dagje weg, of erger nog, een weekje. Al snel lijkt het alsof jij niet zoveel tijd hebt als sommige andere mensen. En dat kan erg storend zijn. “Verplichtingen, verantwoordelijkheden, dagelijkse dingen doen, het MOET!” Dus heb je minder tijd voor jezelf.
We doen veel dingen die we liever niet doen. Maar we doen ze toch, omdat het nou eenmaal moet gebeuren. Jij geeft jouw tijd aan andere mensen; je baas, je kinderen, je zieke moeder, je klanten, iedereen krijgt jouw tijd. Van sommige van deze mensen krijg je enorm veel energie terug. Soms is dat in geld, maar heel vaak ook in woorden van dank of iets wat iemand aan je geeft. Vooral wanneer je jouw talent mocht inzetten voor de ander, krijg je daarnaast ook erg veel energie van iets doen waar je plezier aan beleeft. In mijn praktijk komt het soms voor, dat een gesprek met een cliënt zo diepgaand is, dat de tijd voorbij vliegt. Dat gebeurt namelijk erg snel, wanneer je jouw talent deelt. Vandaag was er weer zo’n moment. Een lieve vrouw kwam bij me met pijn, maar ook met veel verdriet. “Ik ben alleenstaand en ik heb het gevoel dat ik er helemaal alleen voor sta. Ik ben altijd aan het rennen en het vliegen, maar niemand rent of vliegt voor mij. Ik moet alles alleen zelf doen. Mijn tuin, het huishouden, koken, ik sta er met de pijn in mijn lichaam gewoon alleen voor. Altijd heb ik voor anderen gewerkt, ze geholpen, gesteund en noem het maar op. Maar nu ik het nodig heb, waar is iedereen? Voor mijn gevoel wil ik nog heel veel doen, maar ik kom tijd te kort!”
Tijdens de sessie gebeurde iets wonderlijks. Er kwam een antwoord op de vragen die deze dame had. En het antwoord was prachtig: “zoals jij vanuit je hart tijd aan anderen besteedt, zo mag je anderen de kans geven om hun hart met jou te delen. Geef een ander de kans om zijn talent met jou te delen. Jouw tuin is een kwelling voor jou, maar is een kans om te genieten voor een ander! Iemand met groene vingers zou graag tijd in jouw tuin doorbrengen. Hiermee creëer je dus kansen om een ander een lekker gevoel te geven. Jij wilt altijd alles zelf doen, maar dat komt omdat je gemakkelijk kan geven. Maar kan je ook ontvangen? Kan je het aannemen dat iemand iets voor jou doet? Die moeder uit jouw straat met dat kleine kindje. Zou het niet geweldig zijn als zij lekker in jouw tuin werkt, terwijl jij haar kleine kindje helpt met jouw gave? Zo maak je tijd. Er ontstaat nu meer tijd en hoe vaker jij iemand de kans geeft om zijn of haar tijd in te kunnen vullen met iets wat die persoon leuk vindt, hoe meer tijd er ontstaat. Voor die moeder is de hele dag voor haar kindje zorgen een zware taak, terwijl jij er juist energie van krijgt. En zo hoef je maar te ZIJN, gewoon er voor iemand ZIJN, om tijd te creëren.”
Mijn cliënt vroeg zich af waar ze mensen kon ontmoeten die haar zouden willen helpen. En het antwoord kwam ook: “wanneer je stopt met alleen maar te DOEN en leert dat je anderen een kans geeft om hun talent te delen, door alleen te ZIJN, dan gaat de tijd weliswaar sneller, maar toch heb je in die tijd dan meer gedaan dan je kunt bereiken door te DOEN. Je geeft een ander zo de kans om zichzelf te ontwikkelen en te groeien. En dat is waar de wereld om draait. Dus stop met vertellen wat jij zoal hebt gedaan en vraag de ander waar die het liefste op dat moment zou ZIJN. Zo weet je hoe je de ander de kans kan geven zichzelf te ontwikkelen en geef je (kwalitatieve) tijd aan die persoon. Tijd om zichzelf te ZIJN. Zo simpel kan het zijn.”