Zo hee, wat een dagje! Energie was zo krachtig, dat er zelfs mensen vroegen of ze nog even mochten blijven zitten na de sessie. Was er zelf even van onder de indruk. Ik heb de afgelopen tijd hard aan mijn ontwikkeling gewerkt en merk telkens dat je in healing nog verdiepingsslagen kan maken, maar het wordt nooit "gewoon". Elke dag is anders, elk consult begin je met een schone lei, je brengt mensen in contact met hun ziel, met patronen in hun reacties en emoties.... Een puzzel, een avontuur, soms pijnlijk, soms wonderlijk, maar altijd mooi. 

Jonge mensen, maar ook hele oude. Vandaag iemand van 17 en morgen weer iemand van in de 80... Hoe anders kan het zijn, maar mensen zijn allemaal op zoek, ongeacht leeftijd of achtergrond. En ik.... Blijf vol verwondering achter, anders kan ik het niet zeggen. Uitspraken van cliënten vanuit hun hart: "oh wat raar, ik kom net binnen en de tranen stromen al over mijn wangen, ik voel iets, maar misschien vind je me wel raar." "Ik voel een tsunami aan energie door me en in me komen en het voelt heerlijk, dit is wat ik nodig had." "Het blijft toch wel heel speciaal dat je dit kan voelen, ik ken weinig mensen die dit begrijpen..." En "mag ik nog even blijven zitten en wat dingen opschrijven? Ik wil dit niet vergeten." 
En na zo'n dag.... Ben ik niet meer kapot te krijgen. Vol energie, blij en helemaal vervuld. Noemen ze dat nou werken?