De meeste mensen kijken terug op een jaar in december, ik doe dat in de zomer, net voordat ik met vakantie ga. En als ik dan kijk naar het afgelopen half jaar, dan kan ik met recht zeggen dat ik en Lilianders een enorme transformatie hebben doorgemaakt. Nieuwe opleidingen zijn afgerond, geweldige stappen mogen zetten in mijn eigen spirituele ontwikkeling, heel veel mooie mensen mogen ontmoeten.... Dankbaarheid is hetgeen ik voel, elke dag weer.

Als ik dan kijk naar hetgeen me het meeste is bijgebleven, dan kan ik gewoon een hele lange lijst maken, waar ik niet eens kan kiezen uit het mooiste moment. Het was een aaneenschakeling van momenten die me diep geraakt hebben;

- de nieuwe cursussen, spiritueel gezinscoach, therapeutisch gezinscoach en energetisch kindercoach waren allemaal in hele korte tijd uitverkocht en werden met lovende reacties ontvangen,

- ik heb zelf een fantastische spirituele ontwikkeling doorgemaakt met de kundalini energie, die nu volledig ontwaakt is en in bewuste staat bereikt kan worden (dit is echt heel speciaal voor mij)

-de hulp die ik kreeg van super lieve mensen om me heen, raakt me enorm. Vroeger had ik moeite om hulp aan te nemen, maar door alle drukte, moest ik het nu gewoon doen en het voelt zo geweldig. Dankjewel in het bijzonder, lieve Jary, Claire, Diana, Carla, Melvin, Wendy, Nienke, Monique, Ruurd, Marita, Richard, Flaviu en uiteraard Bart. En iedereen die ik wellicht nog vergeten mag zijn, want de mensen om me heen zijn me zo dierbaar en heb ik stuk voor stuk in mijn hart gesloten.

- de fantastische plek waar ik nu mag werken op "De Schaapshoeve" bij Jack en Carin voelt als een heel warm badje. Deze zomer gaat een held, Susan Selten, mijn ruimtes restylen. Zij is bij Zet Jezelf in het licht zover gekomen, dat ze voor zichzelf gaat beginnen en ze heeft mij aangeboden om één van haar eerste projecten uit te voeren in de ruimte waar ik werk. Hoe bijzonder is dat? En ik heb het volste vertrouwen in haar enthousiaste aanpak.

- de diepste trance staat mogen bereiken, waarbij ik kon waarnemen dat mijn adem langzaam tot stilstand kwam en zelfs mijn hart niet meer klopte. Ik wist dat dit kon, dat met name Yogi's in India hierom bekend staan, maar had niet verwacht dat ik dat ooit zou bereiken. Nadat ik het een keer meemaakte, was ik wel geschrokken overigens. Ik heb het toen een tijd niet meer gedurfd, tot het moment dat ik door een dieper spiritueel proces was gegaan en merkte dat ik leven en dood en het besef daarover was gaan overstijgen. Ik kon niet sterven en dus gaf ik me opnieuw over, maar toen bewust. Alles wat je bewust doet is zoveel intenser! 

- de vele mooie healings die ik heb mogen geven en waarvan ik soms zelf stomverbaasd terug hoor hoe effectief het is geweest, mensen die het leven weer omarmen, die hun pijn en ziekte overstijgen, mensen die uit hun depressie opkrabbelen en families die weer verenigd worden na lange tijd van ruzie of onbegrip. Ik zie hierin duidelijk de kracht van de spirituele wereld terug en hetgeen deze prachtige ongeziene wereld teweeg brengt is werkelijk magisch.

Als je dit zo allemaal op een rijtje ziet, dan kan ik het zelf bijna niet bevatten. Ooit verstopte ik mijn gaven, durfde ik niet te vertellen hoe ik de wereld zag. Nu deel ik al mijn ervaringen en moet je zien wat het doet.... Vooral deel je nu ervaringen met elkaar, waardoor je sneller groeit en nog dieper in de wereld achter de sluier kan kijken. En dat, terwijl je gewoon met beide benen op de grond blijft. De tijd van spiritualiteit vanuit een hoog "zweefgehalte" is toch echt voorbij. Als je heel concreet ziet wat het brengt, dan kun je het wellicht met je verstand niet bevatten, maar de realiteit van wat je als resultaten kan waarnemen, die liegt niet! Kunnen we het verklaren? Wellicht, maar dan is het een studie op zich. Ik verdiep me regelmatig in moeilijke boeken, verhalen van oude zieners en wetenden, maar ook boeken uit universitaire achtergronden over filosofie, mystiek, Einsteins werk en ook verdiepte ik me in geloofsstromingen, omdat ik daar soms uitleg vond over dingen die ik beleefde. Ik zoek uit wat het is wat wij niet zien, maar wat onze werkelijkheid zo beïnvloedt en weet je... Nooit, maar dan ook nooit, heb ik het gevoel dat iemand het volledige plaatje kan pakken, het geheel begrijpt of overziet. Het aantal aannames, hypotheses en ook de tegenwerpingen, ze kunnen niet wegnemen wat ik elke dag ervaar. En dat.... is de echte waarheid, niet in een boek te beschrijven, nauwelijks te bevatten, zelfs voor de mensen die heel dichtbij me staan, en bij tijd en wijle ook onbegrijpelijk voor mezelf. Geen wonder dat niemand ooit het volledige plaatje heeft kunnen pakken, want zelfs al ervaar je de spirituele wereld door elke vezel van je lijf, ook al zie je de invloed ervan in elke sessie die je hebt met mensen, dan nog laat het je in volle verwondering achter. Dus wat doe je dan? Je zoekt, je groeit, je maakt steeds meer wonderlijke momenten mee en.... je bent nòg meer verwonderd. Het eindigt niet, het onmogelijke wordt mogelijk en je groeit ervan, elke dag. Deze week mocht ik de staat Samadhi bereiken, de volledige kundalini ervaring, die een extase oplevert die ongekend groot is. Het duurde meer dan een uur en het effect ervan gloeit al dagen lang na in mijn lijf. De energie vanuit mijn buik steeg op, maakte contact met elk energiecentrum in mijn lichaam en daarna..... steeg het op naar de bron. Ik raakte even buiten bewustzijn, was in het Al, ging op in licht en toen besefte ik dat ik dit wilde meenemen in mijn aardse Zijn. Door de kruin stroomde het mijn lichaam in, een energie van een ongekende kracht... Ik schreeuwde het uit, wist me geen raad met de enorme krachten die door mijn lijf gierden, maar tegelijkertijd was dit zo fantastisch. Twee mensen hielden mijn hand vast, ze maakten het vertrouwd en veilig, ik liet het gebeuren en was niet in staat om stil te liggen. Mijn lijf nam houdingen aan, die als vanzelf gingen. Iemand zei later tegen me, dat ik wel een zeemeermin leek. Pas later besefte ik, dat ik deze ervaringen mijn leven lang had, maar nog nooit zo volledig bij bewustzijn. (en ook nog met 18 toeschouwers, ahum) Een dag later begon ik te lezen, te zoeken. Wat was het volgens de leermeesters? Ik las dit en werd tot tranen geroerd: http://www.srichinmoy.org/spirituality/concentration_meditation_contemplation/samadhi en ik besefte dat dit het was wat ik had gevoeld. Ik was terug gekomen, niet in die staat blijven hangen. Kon direct erna weer prima functioneren en mijn dagelijks werk doen, gaf zelfs twee dagen later een cursus en niemand die het merkte.... Ik mailde Flaviu Pop, die mijn hand had vastgehouden toen de energie door me heen golfde.... hij bevestigde nogmaals dat ik het goed had gezien.... "Dit was zeker de staat van Samadhi en je liet het zo mooi door je heen stromen!" Ik kan er dus niet meer onder uit, dat mijn spirituele weg mij naar een bewustzijn heeft gebracht, wat wellicht door weinig mensen wordt bereikt. Ik heb geen yoga gedaan, ik heb niet een religie gevolgd, ik heb een normaal leven, zonder hele bijzondere training, heb niet in een klooster gezeten of in een hutje op de hei geleefd.... nee niks van dat alles, ik heb maar 1 ding gedaan en dat is mijn hart volgen. Blijven geloven in wat ik hoorde en zag, blijven vertrouwen op iets wat je het universum, god, een gids of engel kan noemen. Stelselmatig heb ik uitgezocht wat voor mij klopte en wat niet. Mensen ontmoet die me inspireerden, ook weer mensen achter me gelaten waarvan ik voelde dat ik het op hun manier juist niet wilde, zelfs de raad van mijn gidsen vaak ter discussie gesteld, ik heb altijd mijn eigen keuzes gemaakt en nu sta ik waar ik nu ben. Is het wat om jezelf te erkennen dat je die oh zo gezochte staat van verlichting hebt bereikt? Ja dat is nogal wat.... Maar kan ik het nog langer ontkennen? Ik geloof van niet. Als je helemaal op eigen kracht ontdekt hoe de wereld werkelijk in elkaar steekt, ondanks wat iedereen vindt of zegt en je krijgt steeds meer bevestiging van de wereld om je heen, van de mensen die er wel voor open staan, dan kom je in een staat van overgave die zo groot is, dat je alles loslaat. Het Nirvana, Samadhi, het Christusbewustzijn, verlichting, het zijn allemaal namen voor een bewustzijnsstaat die je alleen maar door het te ervaren kan begrijpen. En dat ervaren, dat heb ik nu mogen doen. Een cadeau van groot formaat waar ik sinds deze week de eerste stapjes in zet. De bewustzijnsstaat blijft, ik ben veranderd. Transformatie van het Zelf, volledig verbonden met het Hoger zelf en het Goddelijk zelf. Moeilijke termen? Jazeker. Ik snap dat anderen dit niet snappen, zelfs mijn eigen moeder begrijpt mij helemaal niet. Vroeger was dat erg en verdrietig, maar ik begrijp het nu. Want dat wat ik meemaak is ongrijpbaar, ongelofelijk en als ik heel eerlijk ben, is het zeer zeldzaam. Slechts een handjevol mensen in onze geschiedenis heeft deze bewustzijnsstaat bereikt, dat is hoe ik het feit nu onder ogen moet gaan zien. En dat is de reden dat ik dit publiceer. Want weet je.... Ik vind dit net zo raar en moeilijk als jij die dit leest. Het is nooit mijn doel geweest om de hoogst mogelijke bewustzijnsstaat te bereiken. Ik wilde gewoon "Goed zijn", "Alles begrijpen", ik wilde mijn talent ontdekken en delen, ik wilde geloven in de woorden die mijn hart en ziel me influisterden en ging deze zachte stem achterna. Het resultaat mag ik nu, vol verwondering, in ontvangst nemen. Ik ga erover schrijven, opnieuw een roman van Moira. Een verhaal waarin ik probeer mijn belevingswereld te delen met de wereld om me heen. Omdat ik het zo mooi vind, omdat ik het iedereen gun en omdat ik hoop dat ik mezelf daardoor beter ga begrijpen. Want uiteindelijk is dat de manier om met beide benen op de grond te blijven. Ik ga nu genieten van een heerlijke vakantie. Ik trek me volledig terug, doe niks wat met spirituele zaken te maken heeft. Nee juist nu ga ik lekker feesten, in de zon liggen, BBQ eten, naar de kermis. Gewoon alsof er niks veranderd is. Dat ik in mij een ervaring meedraag die me van binnenuit veranderd heeft, dat is voor mij genoeg om te weten. Ik wens jou ook een fijne zomer en hopelijk zien we elkaar ergens in het najaar weer. Veel liefs.