Het is bijna niet te geloven, dat 2022 alweer op zijn einde loopt. Wat een enerverend jaar was dit. Ook voor mezelf kan ik zeggen dat ik zelden zo'n diep proces doormaakte op zoveel fronten tegelijk. Ik vind het altijd moeilijk om me kwetsbaar op te stellen, ik ben vooral gewend dat ik er altijd voor anderen moet zijn. Dat is mijn werk, dat is mijn roeping, maar ook ik heb natuurlijk mijn menselijke uitdagingen. Zo ben ik in dit jaar verhuisd, is mijn praktijkruimte ook mee verhuisd, dit jaar bestond Lilianders 10 jaar, we gingen op een super enerverende reis naar Roemenie met een groep van 14 reizigers, heb ik 3 nieuwe cursussen mogen ontwikkelen en geven, is er weer een mentorgroep afgerond en sta ik op het punt ook nog hele nieuwe dingen te gaan doen. En dan kijk je toch wel even verbaasd op als blijkt, dat dit jaar voorbij is gevlogen. 

Soms zijn er in mijn werk dagen vol humor en licht, maar wanneer het nodig is gaan we ook echt de diepte in. En deze week was zo’n week. Nu terugkijkend kan ikme soms afvragen in wat voor wereld we eigenlijk leven. De tranen van die lieve cursist voel ik nog diep in mijn ziel.