Er komen nieuwe dingen op mijn pad, die ik mooi en tegelijk ook lastig vind. Ergens diep in mijn ziel weet ik, dat de spirituele wereld langzaam de sluier oplicht en als je diep verbonden bent met je ziel, dat je dan een grotere waarheid gaat zien en ervaren. Er is méér en dat is wat ik de afgelopen tijd mocht ontdekken. Veel mensen hebben tegen me gezegd, dat ik er zo slecht uit zie en zo moe lijk. En dat is ook zo. Door de kundalini ontwaking ben ik zo diep verbonden geraakt met mijn ziel, dat deze in stroomversnelling alle oude trauma's, pijnen en schuldgevoelens over vorige levens in een zeer rap tempo naar boven liet komen. Nu, enkele maanden later, is de stroom aan diepe pijn gestopt en ben ik in een nieuwe rust beland. Totaal uitgeput, alsof ik enkele maanden in een centrifuge rond heb gedraaid, maar oh zo verwonderd over de grote ontdekkingstocht die mijn ziel mocht maken.

Dat we allemaal één zijn, dat alles verbonden is, dat alles met een reden gebeurt. We proberen het met ons hoofd te vatten, het vorm te geven in ons leven. Maar het is niet zo gemakkelijk als het lijkt.

De meeste mensen kijken terug op een jaar in december, ik doe dat in de zomer, net voordat ik met vakantie ga. En als ik dan kijk naar het afgelopen half jaar, dan kan ik met recht zeggen dat ik en Lilianders een enorme transformatie hebben doorgemaakt. Nieuwe opleidingen zijn afgerond, geweldige stappen mogen zetten in mijn eigen spirituele ontwikkeling, heel veel mooie mensen mogen ontmoeten.... Dankbaarheid is hetgeen ik voel, elke dag weer.